Wandeling om het dorp met een verstekeling

Het is door de sneeuw nu echt mooi om te gaan wandelen in de bossen rond het dorp. Dus warme kleren aan en de honden mee.
Het is door het aanhoudende koude weer wel oppassen voor wilde zwijnen, maar meestal gaan ze er vandoor als ze de honden ruiken.
We zijn nog geen 100 meter weg als we achter ons ineens miauwen horen. Ik loop naar de kleine kat toe en breng haar netjes terug. Het is veel te gevaarlijk voor haar in het bos. Ze is nu 7 maanden en kennelijk lekker eigenwijs aan het worden.
Ik kan door de diepe sneeuw niet echt hard lopen maar zij heeft daar blijkbaar totaal geen last van.

Happy op reis

Ik heb nog geen paar honderd meter gelopen of ze begint nu echt keihard te miauwen.
We besluiten haar dan maar mee te nemen op een veilige manier.

Het wordt enkele reis de rugzak in. In het begin is ze het er niet echt mee eens. Als we verder lopen wordt het rustig. We zien haar om zich heen kijken. We lopen heerlijk rustig door de diepe sneeuw. Het enige wat we horen zijn de vogels.

Jagen

Zo heerlijk is het in het bos. Het enige wat wij in het dorp wel is horen is dat men hier jaagt op wild.
We komen na een half uur wandelen op zo'n plaats er is een wildtoren en er is een ton die gevuld is met mais er zitten gaten in zodat de wilde zwijnen ervan kunnen eten. Ook is er een liksteen bevestigt.

De dieren vinden hier nu vaak wat extra voedsel, maar het kan maar zo zijn dat ze op de verkeerde dag komen en de jagers hier tegen komen.
Als men hier niet zou jagen dan zou de wildstand helemaal uit balans raken. Dus het is een noodzakelijk kwaad.

We wandelen rustig verder en genieten van het rustige bos. Je komt hier maar zelden iemand tegen.
Vaak komen we een hert tegen of een ree. Vandaag hebben we dat geluk niet maar het was toch echt een heerlijke wandeling.

 Thuis aangekomen laten we onze verstekeling weer uit de rugzak. Ze loopt heel rustig het laatste stukje met ons mee. We denken dat ze vaker met ons mee wil in de toekomst.